عواملِ مانع اجرای هوش تجاری سلف سرویس

راه حل‌های هوش تجاری سلف سرویس کاتالیزور دموکراتیزه ساز داده‌ها هستند و با جایگزینی داده و صفحات گسترده با گزارشات و تجسم‌های شخصی سازی شده‌ی در دسترس، ارزش زیادی را به جدول می‌آورند. هنوز هم، بعضی از سازمان‌ها برای تصویب و استفاده از آن‌ها عجله ندارند و تلاشی نمی‌کنند. اما این امر باعث  بروز خطاهایی در محاسبات و عملیات شرکت می‌شود.

مبحث امنیتی از مهمترین موانع اجرای هوش تجاری سلف سرویس است. مدیران شرکت‌ها از قرار دادن قدرت بیش از حد در دست کارمندان اجتناب می‌کنند، زیرا باعث می‌شود آن‌ها را از کنترل داده‌ها محروم کنند. با این حال، سیستم‌های سلف سرویس مدرن دارای ویژگی‌های امنیتی داخلی هستند که امکان کنترل دسترسی به داده‌ها در سطح دانه‌ای را فراهم می‌کند. این اقدامات كنترلی، به دارندگان و مدیران داده‌ها این اجازه را می‌دهد كه صریحاً آنچه را كه هر شخص می‌تواند با اطلاعات انجام دهد، بیان كند. حتی می‌توان پارامترهایی را که کاربران می‌توانند در یک گزارش نمایش دهند قفل کرد.

نگرانی دیگری که ممکن است تصمیم گیرندگان شغلی را از تصویب هوش تجاری سلف سرویس منصرف کند، شامل اضافه کاری مجموعه داده است. به عنوان یک راه حل متمرکز، یک سیستم اطلاعاتی تجاری حجم عظیمی از داده را که ممکن است به طور همزمان توسط چندین کاربر مستقل در بخش‌های مختلف جستجو شود، ذخیره می‌کند. این ممکن است پردازش داده‌ها را به تأخیر بیندازد و درخواست‌های همزمان را کند و آرام کند.

درنتیجه، مانند همه راه حل‌های سازمانی، سیستم‌های هوش تجاری سلف سرویس به سرمایه گذاری اولیه در نرم افزار، آموزش کاربر، نگهداری و پشتیبانی نیاز دارند. با این وجود، لازم به یادآوری است که ارزشی که ابزارهای هوش تجاری در دراز مدت ایجاد می‌کنند، به طور موثر هزینه‌های اجرایی را خنثی می‌کند.

داده‌ها زمینه ساز تجارت مدرن به عنوان یک دارایی استراتژیک هستند که بینش اساسی در مورد مدل‌های جدید عملیاتی و کسب درآمد ایجاد می‌کنند. راهنمایی در تصمیم گیری مبتنی بر داده‌ها در تمام سطوح ساختاری مستلزم یک تغییر سازمانی اساسی است، اما با این وجود یک تلاش ارزشمند و مفید است که منافع ملموسی را برای مشاغل آینده نگر ایجاد می‌کند.